درجریان مطالعات انسان درباره وجود خدا و نظم آفرینش مطالب بسیار است
اما نکته ای که تحسین برانگیز است وجود شیر در مادر پستانداران است
تصور کنید کودکی که با هزار زحمت و طرح و برنامه خلق شده و بدنیا آمده
اگر شیر مادر نبود چگونه بایستی تغذیه می شد و چگونه ارگانیزم آن رشد و تکامل داشت
در باره مطالعات انسانی و خودشناسی توجه کردم که بزرگان مانند مولوی و حافظ و.....
و فروید کارن هورنای پورفسور یونگ و آقای محمد جعفر مصفا حرف های خوب و کافی زده اند
اما به نظر می رسد حرف های آنان مانند چلو کباب است که برای ما بچه ها مفید نیست
ما به شیر نیازمندیم و از استفاده چلوکباب معذور و ناتوانیم
البته این مشکل از قدیم بوده است و در قران کریم نیز خداوند به مثل ها و الگوها پرداخته است
تا بشر بتواند مطالب سنگین را دریافت کند
خداوند می فرماید اگر این خلقت چند خالق داشت در آن اختلاف می دیدید
و چون مخلوقات در کمال هماهنگی هستند ( شیر برای کودکان ) پس خالق یکی است
حالا من تصمیم دارم که برای مطالب سخت عرفانی نکات ساده ای جستجو کنم و بنویسم
نشانم ده صراط روشنم را / خودم را، باورم را، بودنم را
خداوندا من از نسل خلیلم / به قربانگاه می آرم «منم» را
قربان، عید سر سپردگی و بندگی مبارک
با تشکر از پیام محبت شما عید شما مبارک